Bron: De Stentor
Foto: Alex Mulder

Druk heen en weer lopend bereidt de Zwolse kapper, gevestigd op het Lübeckplein, zich voor. Binnen het aantal hangers aan de kapstok terugschroeven naar twee, buiten zet hij een pompje en doekjes klaar, plus nog de instructies zoals de branchevereniging die verspreid heeft. En een stoel als wachtplaats, in plaats van twee stoelen binnen naast elkaar, zoals het normaal was. Genoeg te doen. ,,Toch denk ik dat we er wel klaar voor zijn.’’

Na zes weken dichte deuren gaan zijn handen maandag voor het eerst weer door de haren van klanten. ,,Ik heb de vlag uitgehangen na de persconferentie, serieus.’’ In de middag voorafgaand kreeg hij al appberichten van vaste klanten. Of hij het systeem voor online reserveringen vast open kon zetten. ,,Met de medewerkers volgden we een cursus, dus we hadden het nieuws overdag niet echt meegekregen. Maar om 17.00 uur heb ik de afspraakplanner weer opengezet, en het was alsof mensen daar een melding van kregen. Voordat Rutte begon zat de eerste week al vol, inmiddels de eerste drie weken.’’

Toch zal het werk er behoorlijk anders uit komen te zien. Lindt (53) weet het, hij werkte de laatste week voor het verbod nog door. Enkele anderen hadden toen de zaak al gesloten. De desinfectiespray had hij al in huis. Elk plek waarmee een klant contact maakte, kreeg een dot alcohol over zich heen. De stoel, de deurklink, het pinapparaat. ,,Toen merkten we al dat we blij waren dat de week voorbij was. Het is toch echt intensiever werken, mentaal zwaarder. Ik hoop dat collega’s zich daar niet op verkijken.’’

Die manier van werken wordt nu nog verder aangescherpt. De helft van de stoelen in gebruik, glazen platen bij de wasbakken, kapmantels gaan direct in de was, alleen langskomen op afspraak, en ga zo maar door. ,,We gaan elke dag met z’n drieën werken, ook ’s avonds. Eentje bij deze stoel, een bij de ander, en iemand bij de kassa voor het eerste contact, de webshop en de telefoon. Zo wisselen we zo min mogelijk van plek.’’

Maar een klant die van de verste stoel terug naar de kapstok loopt, komt bij de eerste stoel binnen de anderhalve meter. ,,Tja. Je kan niet alles voorkomen. We creëren extra ruimte door de andere stoelen weg te halen, doen ons best, maar helemaal lukt het nooit.’’